In dit artikel wil ik graag mijn hele verhaal met je delen. Over mijn gezondheid en met name hoe ik mijn reuma heb kunnen keren. Mijn hele leven is een reis van vallen en weer opstaan. Veel leesplezier!
Mijn is Lucinda van Sluijs en ben geboren op 3 januari 1986 in Dordrecht. Op 4-jarige leeftijd kreeg ik te maken met acute jeugdreuma. Ik behoorde tot de zwaarste categorie, zwellingen, ontstekingen, verschrikkelijke pijnen en beperkingen beheerste mijn leven. Jarenlang, ziekenhuis in en ziekenhuis uit voor de reuma met uiteraard vele en zware medicaties.
Ook kreeg ik 5 dagen per week hydrotherapie en/of fysiotherapie van verschillende fysiotherapeuten door de jaren heen. Als kind heb ik dan ook veel gemist op school en had ik last van vele pijnen en beperkingen.
Op deze jonge leeftijd moest ik zelfs een nek band dragen en spalken om de armen en benen voor de reuma. Wat een hel was. Je begrijpt niet goed waarom je het moet dragen. Naast de verschrikkelijke pijnen die je ervan krijgt met name in de nacht was het haast niet te doen.
Als kind zat ik veel in de rolstoel. De ene keer kon ik lopen de ander moment opeens niet meer, op een ander moment kon ik fietsen en vervolgens kon ik op een ander moment opeens weer in de rolstoel. In mijn leven heb ik dan ook vaak te maken gehad met onbegrip. Waarschijnlijk iets dat jij ook vaak tegenkom in jouw leven.
Een lange tijd kon ik meedraaien op de basisschool totdat ik vastliep ergens halverwege groep 5. Mijn ouders kregen het advies van de maatschappelijk werk om mij naar het speciaal onderwijs te doen. Voor mij was dat toch wel het begin van nog meer ellende. Ik ging naar een school toe die bedoeld was voor kinderen met een langdurige ziekte, helaas zaten er ook vele andere kinderen op met gedragsproblemen met alle gevolgen van dien. Tevens werd ik erg kort gehouden en kwam ik totaal niet verder in mijn leerontwikkeling. Na 1,5 jaar werd ik gelukkig van deze school afgehaald.
Tot mijn grootste verbazing werd ik naar een ander speciaal onderwijs gebracht waar lichamelijk- en geestelijk gehandicapten zaten. Ik vond het verschrikkelijk om hiertussen te zitten, ik zat totaal niet op mijn plek. Gelukkig was mijn leraar een topper en behandelde hij iedereen in de klas op haar of zijn eigen niveau. Het was de bedoeling dat ik een jaar langer op de basisschool zou blijven. Aangezien ik in 1 jaartijd 1,5 jaar had ingehaald tijdens de lessen mocht ik toch naar het voorgezet onderwijs. Helaas, dezelfde type school maar dan voortgezet in Breda. Eenmaal daar op school, werd ik echt ongelukkig. Ik werd niet meer op mijn niveau behandeld en alles werd voor je beslist en kreeg ik te maken met onzekerheden en angsten.
Als er ouders langskwamen op school dachten ze telkens dat ik de nieuwe stagiaire was terwijl ik gewoon daar leerling was. Ondertussen ging het weer slechter met mijn gezondheid op een gegeven moment zat ik 3 á 4 maanden thuis en was de beslissing genomen dat ik terug mocht naar regulier onderwijs (MBO) ook al ging het niet goed met mijn gezondheid.
De reuma speelde weer helemaal op, ik kon niet meer lopen en vele pijnen. Ondertussen had ik in één week tijd al mijn lesstof ingehaald wat ik al die tijd had gemist. Hoe bijzonder is dat?!
Helaas, ging ik zonder diploma naar het MBO omdat ik door het ziek zijn niet deel kon nemen aan de examens. Ik stroomde binnen op niveau 1, daarna door naar niveau 2, vervolgens naar niveau 3 als secretaresse om later zelfs nog door te stromen naar niveau 4, Directiesecretaresse.
Ondertussen was dus de beslissing genomen dan ik naar het MBO mocht. Op een avond kwam er een man bij ons thuis die mijn ouders hielp met hun belastingpapieren (op dat moment was ik 15 jaar). Hij vroeg wat er aan de hand was met mij waarop ik aan gaf ik heb reuma. Vanaf deze tijd is mijn wereld veranderd! Hij vertelde zijn ervaring over een alternatieve therapeut en zijn dochter met reuma, hoe geweldig deze man wel niet is. Je kunt het vast begrijpen: ik geloofde er helemaal niks van! Wat een onzin zeg! Zo’n koekenbakker kan mij wel helpen? Artsen en fysiotherapeuten niet?! Yeah, right! Ik kwaad, mijn vader kwaad maar mijn moeder dacht… Dit gaan we proberen! Oké, dit was de beste keuze van mijn moeder ooit! Ik ben haar ontzettend dankbaar dat ze mij ernaar toe heeft gesleurd. Vanaf dit moment is mijn leven totaal veranderd en ben ik gaan leren wie ik nu eigenlijk ben en waar ik voor sta en mijn reuma is verdwenen.
Na drie keer behandeld te zijn bij deze man, was ik mooi uit de rolstoel! Hoe kan dat?! Man, wat heb ik vaak gezeik, gezeur en negativiteit ‘moeten’ aanhoren van andere mensen. Het is allemaal onzin, het zit tussen je oren, bla, bla, bla. Wat heb ik me daar toch kwaad over kunnen maken vroeger. Nu denk ik, prima, wat jij wilt, dit is mijn leven, ik bepaal mijn leven, als jij met pijn en gezondheidsklachten wil blijven lopen en als je overtuigd bent dat de medische westerse circuit de beste weg is en wat zij zeggen dé waarheid is, dan is dat helemaal goed. Ik wens iemand dan vriendelijk veel succes toe in het reguliere westerse circuit.
Chronische ziektes kunnen helaas niet genezen worden binnen de reguliere westerse geneeskunde. In de Chinese Geneeskunde is dít wel mogelijk als je je voor de volle 100% inzet in je eigen gezondheid en daarmee zelf verantwoordelijkheid neemt. Het is wel van belang om moedig te zijn en lef te heb om te willen veranderen. Als je geen verantwoordelijkheid wilt nemen, niet het lef hebt om aan jezelf te werken en naar jezelf te kijken dan kan er geen verandering plaatsvinden.
In al deze jaren werkte ik hard aan mezelf en bleef ik therapie volgen bij deze alternatieve man. Serieus, alles in mijn leven ging steeds beter, de reuma nam steeds meer af het was geweldig! In het verleden had ik al eens een uitspraak gedaan op 14-jarige leeftijd. Ik zei dat ik serieus geloofde dat ik van de reuma af zou komen. Niemand geloofde mij natuurlijk want niks hielp via de westerse geneeskunde, ik was immers heel erg ziek!
Inmiddels, heb ik geleerd om mijn eigen weg te bepalen en van de ‘standaard’ paden af te wijken. Of je me nu kan begrijpen of niet, me raar of gek vindt, het maakt mij niet meer uit. Ik volg mijn weg, de weg dat goed bij mij voelt, de weg waar ik mijn geluk en blijdschap in kan vinden.
Rond mijn 19ste levensjaar zei mijn therapeut “Lucinda, jij wilt stoppen met de medicatie. Prima, op een voorwaarden: het is jouw verantwoording als je stopt met de medicatie én als het weer slechter gaat, neem jij weer je injecties”. Hiermee stemde ik natuurlijk in! Wat fijn, iemand die ook in mij gelooft! Natuurlijk, dit is een deal! Inmiddels ben ik al die jaren van de medicatie af. Ondertussen hadden we ook ontdekt als ik erg belast was met stralingen, Electro smog e.d. Hiervoor heb ik ook aanpassingen in huis om het te ontstoren, zodat ik niet alles meer oppak. Het belast enorm je gehele gesteldheid, je kunt er heel veel vage klachten van krijgen zonder dat je het 1, 2, 3 door hebt. Sterker nog, ik had er nog nooit van gehoord. Daarnaast heb ik ook geleerd dat voeding én emoties ook een grote bron zijn om onbalans te creëren in het lichaam.
Rond mijn 22ste kreeg ik weer wat anders voor mijn kiezen: een zware bacterie dat huishield in mijn lichaam. Ik was 1,5 jaar uit de running. Helaas, was ik weer heel ziek en kon weer niet lopen, mijn studie liep ook weer vertraging op. De bacterie zat in mijn bloed, gewrichten en organen. Dit heb ik volledig op een natuurlijke manier overwonnen zonder enige reguliere aanpak! Daarnaast heb ik geen enkele restverschijnselen alles was weer totaal hersteld, dus geen gevolgen. Sterker nog, ik was totaal herboren. Ik leefde weer als een jonge godin. Eigenlijk kon ik alles weer doen in het leven. er waren geen beperkingen meer. Ik liep gewoon weer rond als een gezond persoon. Het bijzondere was ik kon meer dan voordat ik ziek werd! Hoe bijzonder en geweldig is dat!?
Op mijn 24ste levensjaar ging het op een geven moment weer niet helemaal goed. Ondertussen had ik al veel geleerd en begreep ik steeds meer van en over het leven maar ook over mijn lichaam. Wat doen emoties met je? Maar ook wat voel je in je lichaam? Hoe kan je dingen verwerken en loslaten?
Ik begon weer knie klachten te krijgen, ik zat ook in een relatie die niet goed was voor mij. Op dat moment in mijn leven vond ik karten geweldig en deed ik dat vaak. Tot ik op een dag niet meer normaal uit mijn kart kon opstaan. Ik liep mank. Op dat moment had ik me nogal afgereageerd op de baan. Achteraf kon mijn lichaam dat niet aan en had ik zwaar gekneusde knieën opgelopen door de intensiteit met karten en in combinatie met heftige boosheid werk je jezelf in de problemen. Maar mijn record met karten had ik wel verbroken ;-). Dit was het begin van nog veel meer ellende in mijn leven. Ondertussen was ik net klaar met mijn opleiding Directiesecretaresse.
Toen ik bij de fysio terecht kwam om mijn knie stand recht te krijgen ging het snel bergafwaarts. “Het moet pijn doen”, het hoort erbij. Ik weet nog goed dacht ik dacht, yeah right, sorry, maar dit is geen goede pijn, maar slechte pijn.
Eigenlijk wilde ik destijds al niet eens naar de fysio, het voelde gewoon niet goed. Maar ja, als men blijft zeggen dat je moet gaan… Ik ben dus uiteindelijk toch gegaan. Al snel bleek dat het inderdaad niet goed was. Het ging snel ging achteruit. Ik begon steeds slechter lopen totdat mijn lichaam als een kaartenhuis ineen viel. Opeens kon ik niet meer lopen, maar mijn armen wilde ook niet meer werken. Ja, toen zat ik dus… Opeens kon ik helemaal niks meer! In het ziekenhuis liep ik vast. Ach, zoals normaal! Ik weet niet beter. Aangezien ik nog steeds bij de alternatieve therapeut kwam om mijn lichaam te onderhouden, ging ik met hem samen verder. Dit was mijn beste keuze ooit!
Achteraf bleek dat ik eigenlijk verlamd was, in armen en benen. Mijn Lever was/is toxisch belast en mijn pezen zijn verhard. Chinees gezien behoord de pezen tot de Lever dus eigenlijk volkomen logisch. Ik heb zoveel zware medicaties gehad dat dit mijn lichaam ook heeft verknald. Je krijgt ook niet zomaar gekneusde knieën op deze manier. Ook waren er nog diverse trauma’s en het totale plaatje is compleet.
Het duurde ruim 2 jaar voordat ik dan ook maar 1 klein stapje kon verzetten met hulp. Zoals je kunt begrijpen heeft dit veel impact gehad op lichaam en geest. Eindelijk was mijn zelfbeeld weer aardig goed, daar bleef niet veel meer van over. Opeens kan je helemaal niks meer, je voelt nutteloos en ellendig, je bent boos maar vooral verdrietig. Ik heb al meerdere malen in mijn leven in een rolstoel gezeten. Helemaal terug bij af.
Wederom weer allemaal onbegrip van mensen, mensen die niet begrijpen én dat je alternatief verder gaat. Maar ik wist: dit is geen reuma. Door de jaren heen had ik al geleerd om meer naar mijn intuïtie te luisteren. Ooit eerder in mijn leven had ik bepaalde ‘alarmbellen’ in mijn hoofd horen afgaan. Dit klinkt misschien een beetje vreemd voor sommige. Ik had in het verleden mijn neus een keer enorm gestoten waardoor ik mijzelf had beloofd, de volgende keer, als ik weet dit meemaak dan twijfel ik niet meer en weet ik dat ik dit serieus moet nemen en dat ik gewoon gelijk heb!
Dus, tegen alles en iedereen in bleef ik bij mijn gevoel. Mijn therapeut gaf aan “je hebt gelijk Lucinda, het is geen reuma”. Hij voelde en zag het ook want hij was zeer paranormaal begaafd. Ook de bioresonatie gaf aan dat het geen reuma was. De reumatoloog wilde mij niet geloven en luisterde niet goed naar mijn verhaal. Zo voelde dat voor mij. Ze schoof zelfs mijn argumenten en gevoelens van tafel. Ze was erg autoritair.
Ik kwam immers bij de reumatoloog terecht want ik mocht niet naar de orthopeed van de huisarts. Van de reumatoloog moest ik gelijk aan de reuma medicatie wat ik niet accepteerde. Je denkt toch niet dat ik iets ga innemen waar ik geen last van heb. Daarnaast wil ik alles graag zoveel mogelijk op een natuurlijke manier behandelen. En ben ik een voorstander van natuurlijke producten in het algemeen dus ook verzorgingsproducten e.d.. afijn Ik moest terug aan de prednison en eigenlijk ook weer terug aan de Embrel of methotrexaat infuus (chemo).
Dit accepteerde ik niet. Ik deed als of ik Embrel accepteerde en ging injecteren maar deed het dus niet. De keer erop dat ik naar haar toe ging, had ze iets van zo dat gaat een stuk beter! Ik vertelde zonder blikken en blozen dat ik helemaal geen injecties nam. Dit vond ze natuurlijk niet leuk! Uiteindelijk kreeg ik een nieuwe bloedtest waar ze dus wel naar de reumafactor gingen kijken. Reumafactor zat altijd in mijn bloed, er was niks te vinden de arts was best sprakeloos. Ik moest toch maar gewoon gaan spuiten, wat ik wederom niet accepteerde.
Ondertussen raakte ik steeds meer enthousiast over natuurgeneeskunde. Ik riep destijds al tegen mijn therapeut: “ik ga later stage bij jou lopen én ik ga je praktijk overnemen” wat hij altijd leuk vond om te horen. Door de jaren heen had ik een hele goede band met hem opgebouwd en wilde ik echt serieus graag zelf ook dingen gaan leren om andere mensen te helpen.
De afgelopen jaren waren niet makkelijk. Ik heb heel erg hard moeten knokken om weer te kunnen lopen. Op dit moment kan ik nog steeds niet helemaal goed lopen. Zo staan mijn benen nog een beetje krom en kan ik nog niet helemaal plat op mijn voeten staan. Hierdoor maak ik nog steeds gebruik van een rolstoel buitenshuis. Ver lopen is voor mij nog lastig maar ik blijf continu werken aan mijn gezondheid. Om weer terug normaal te kunnen lopen en volledig te kunnen functioneren in de maatschappij.
Toen ik zo ziek was, kon ik bijvoorbeeld ook niet meer denken. Mijn hoofd was een vergiet. Ik deed een cursus Engels op een hoger niveau waar ik mee moest stoppen. Eigenlijk kon ik niks meer aan. Alles was te veel, zo ziek was ik. Heel het systeem van het lichaam was aan, aan het aftakelen. Uiteraard had ik echt grote slaapproblemen. Het was normaal dat ik pas rond 4 á 5 uur in slaap viel. Ik kon zelf niet draaien. Ook kon ik mijn deken niet pakken als deze weg was. Ik kon geen laptop meer op mijn benen verdragen. Typen? Nee, ook dat kon ik niet meer. Als voorbeeld had ik mijn laptop op een krukje voor me staan. Ik type met een bamboe stok de toetsen aan, ik kon eigenlijk niet zitten maar ook niet liggen alles deed pijn, in mijn lichaam. Ondraaglijke pijnen zelfs, waardoor de moeheid alleen maar toe nam.
Weet je dat ik zelfs 2 uur erover deed om aangekleed te worden? Dat ik moest huilen, vloeken en tieren om met hulp naar het toilet te komen terwijl ik maar 7 meter moest stappen? Maar zodra ik weer zat een glimlach op mijn gezicht kon toveren en ook extra lang op de toilet bleef omdat ik er tegenop zag om weer terug te moeten? En gewoon lief en aardig tegen anderen kon zijn en kon blijven hoeveel pijn en verdriet ik ook had? Maar ook wat voor drama het was om bijvoorbeeld in de auto te komen? En dat ik jaren beneden in de woonkamer heb geslapen? Niet eens normaal kon douchen omdat ik niet naar boven kon? Dat is eigenlijk heel schrijnend, mijn harde werkelijkheid. Wist je dat ik alles samen met mijn moeder voor elkaar heb gebokst? Geen hulp van instanties? Gewoon echte vrouwenpower?
Door alles wat ik heb meegemaakt wilde ik zo graag mensen helpen. Er is zoveel meer te bereiken dan wat het reguliere zorg beweert. Ik wil mij graag inzetten voor mensen die ook graag terug naar gezondheid willen. Ik heb de kans gekregen desondanks ik nog herstellend ben om deel te nemen aan de BVO (Basisvakopleiding Chinese Geneeskunde). Het was erg zwaar om deze opleiding te volgen, na elke lesdag was ik 3 á 4 dagen ziek. Ik zette door, ik had een doel voor ogen, ik wist wat ik graag wilde bereiken in mijn leven. Een praktijk opzetten en mensen behandelen, ondersteunen en helpen om terug in gezondheid te komen.
Na de BVO ben ik inheemse kruiden gaan studeren volgens de Chinese geneeskunde, op dit moment ben ik bezig om mijn opleiding af te ronden met onder andere een afstudeerscriptie en volg ik nog de opleiding Traditionele Engelse Heksen opleiding. In oktober 2021 zal de hekseninwijding plaatsvinden.
In oktober 2020 start ik met de bijscholing voedingsleer volgens de Traditionele Chinese Geneeskunde. In 2018-2019 ben ik ook nog opgeleid tot mediumschap & trance healing therapeut en Paramedisch & psychosociaal mediumschap. Ook heb ik nog een cursus stressrelease, pendelen, klankschaal massage gedaan en in 2020 Tuina & Reiki 1 gedaan, mijn eerste Engelen inwijding en beide draken inwijdingen.
In de toekomst wil ik graag nog acupunctuur studeren en nog wat andere cursussen zodat ik mijn cliënten op meer manieren kan behandelen.
Ik kijk ernaar uit om je te mogen ontmoeten en samen te kijken wat ik voor jou kan betekenen. Zodat we samen ervoor kunnen zorgen dat jij terug in gezondheid komt.
Hekserij is niks anders dan leven volgens de ritme van de natuur. Heksen voelen aan…
Bekijk reacties
goedendag Lucinda,
Kwam tijdens mijn speurtocht naar de uitleg van de diverse alternatieve geneeswijzen, op een of andere manier toevallig op jouw side terecht.
(Maar mijn overtuiging is niets is toevallig.)
Dus na je verhaal over jezelf gelezen te hebben, is mijn gevoel dat ik je misschien wel verder kan helpen met je genezing''s proces, en misschien is het wel wederzijds, dat je mij in mijn groei ook een duwtje in de goede richting kunt geven.
Even iets in het kort over mijzelf....
Mijn naam is John Sloots, en ben sinds 2005 actief in het alternatieve circuit, al was dit geen keuze van mij.... maar ik werd er heen gedwongen door allerlei omstandigheden, met name ook Fysieke problemen. dus heb ook heel wat fysiotherapeuten, specialisten en ook diverse natuurgeneeskundige zowel regulier als alternatief ontmoet, gesproken en ook behandelingen van gehad, sommigen hadden boekten een kort resultaat, maar als er al een verbetering was, werkte het meestal maar voor een korte tijd, tot dat ik in 2005 in aanraking kwam met NSR (Neuro Stress Release).
Heb deze opleiding toen gevolgd, en dit was een eye opener voor me..... ontdekte op die cursus dat ik toch wel iets meer kon, dan de meeste andere mensen, sindsdien heb ik de jaren tot nu toe vele cursussen gevolgd, omdat ik probeer te ontdekken waarom ik de meeste dingen al weet, zonder dat ik ze ooit geleerd heb.
Nu wordt het nog een lang verhaal..... dus ik ga het hier afsluiten.
Dus even voor de duidelijkheid ... dit is geen hulp vraag,, maar aanbod.
Mocht je interesse hebben in een vrijblijvend gesprek, heb geen financiële bijbedoelingen.
laat me dan iets weten via de mail.
Groetjes John